BOŞANMA VE ÇOCUK

Boşanma süreci herkes için sancılı bir süreçtir. Sadece çocuklar değil anne-baba da bu süreçten oldukça olumsuz etkilenir. Hatta çok defa anne –baba kendi derdine düşüp bu süreçte çocukların kaygılarını görmezden gelebilir. Oysa çocuk açısından boşanma güvenli bir limandan ayrılıp bilinmeyen açık denizlere açılmak gibidir.

Boşanma sürecinde çocuk kendini güvensiz ve ortada kalmış hisseder. Dünyada en çok güvendiği iki insan tarafından (anne-babası) ihanete uğradığını düşünür. Kendisi ve geleceği hakkında kaygı duyar. Bu süreçte çocuğa hiçbir şey söylememek, onu sürecin tamamen dışında tutmak (iyi niyetle ve onu korumak amacıyla yapılsa bile)doğru bir yaklaşım değildir.

Çocuğa bundan sonra neler olacağı açıklanmalıdır. Evden kimin gideceği, çocuğun kiminle kalacağı, diğer ebeveynin çocuğu ne zaman görebileceği gibi bilgiler çocukla paylaşılmalıdır.

BOŞANMANIN ÇOCUK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Çocuklar yaşları kaç olursa olsun – özellikle yaşı küçük çocuklar – evdeki değişikliklerden huzursuz olurlar, kaygı duyarlar. Ayrılık kaygısı yaşarlar. Herkesin, kendisini bırakıp gideceği inancı gelişir.

Ne yapmak gerekir?

Mümkün olduğunca çocuğun düzeni ve alışkanlıkları korunmalıdır. Çocuk evden ayrılan ebeveyni ile sık sık görüşmelidir. Siz eski eşinizden nefret ediyor olsanız bile unutmayın çocuğunuzun ruh sağlığını koruyabilmek için ona ihtiyacı var.

Bazı çocuklar - özellikle 3-4 yaş grubu ile ergenlik dönemindekiler (ben merkezci bir dönemde oldukları için)- boşanmanın sorumlusu olarak kendilerini görürler ve suçluluk duygusuna kapılırlar.

Ne yapmak gerekir?

Boşanmanın nedeni çocuğa uygun bir dille anlatılarak kendisiyle ilgili olmadığı belirtilmeli; gerekirse bir uzmandan yardım alınmalıdır.

Bazı çocuklar giden ebeveyne karşı gittiği için kızgınlık duyar, aynı zamanda onun kendisinin yerine başka bir çocuk koymasından korkar. Geride kalan ebeveynin de (diğeri gibi) kendisini bırakıp gideceğini düşünüp endişelenir. Birbirlerine sevgileri bittiyse bana olan sevgileri de bitebilir kaygısı yaşar. Gidene karşı özlem duyar bu nedenle de kalana karşı vicdan azabı yaşar.

Ne yapmak gerekir?

Çocuk çok farklı duygular içindedir. Bu duyguları bastırmayın yok saymayın. Bu duygular üzerinde konuşun ve ifade etmesini sağlayın.

Boşanma sonrası anne ya da babadan ayrı kalmak çocukta bir boşluk duygusu oluşturabilir. Çocuk bu boşluğu zararlı alışkanlıklar ve olumsuz arkadaş gruplarıyla doldurma eğilimine girebilir.

Ne yapmak gerekir?

Çocuğunuzu iyi gözlemleyin. Ondaki davranış değişikliklerini doğru yorumlayın. Giden ebeveyni ile sık sık ( uzaktaysa telefonla) görüşmesini sağlayın. Hobi edinmesini sağlayın. Spor, müzik sanat gibi alanlara yönlendirin.

BOŞANMANIN ÇOCUK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİ EN AZA İNDİRMEK İÇİN

Öncelikle çocuğu bu sürecin tamamen dışında tutmayın. Kaygılarını dikkate alıp, ona yaşına uygun olacak şekilde gerekli açıklamayı yapın. Boşanma sonrası hayatının nasıl devam edeceği nerde, kiminle kalacağı gibi bilgileri çocukla paylaşın

Boşanma haberi çocuğa verilirken mümkün olduğunca suçlayıcı ifadelerden kaçınılmalıdır. ( Annen / Baban iyi bir insan ve seni çok seviyor. Ancak biz hayatımızı birlikte devam ettiremeyecek kadar farklı insanlarız. Boşanma nedenimizin seninle ilgisi yok. Her ikimiz de seni çok seviyoruz ve boşansak bile senin annen baban olmaya devam edeceğiz. İstediğin zaman ikimizi de görebileceksin.) şeklinde bir açıklama yapılabilir.

Siz boşandığınız eşinizden nefret ediyor olabilirsiniz; fakat, unutmayın o hala çocuğunuzun annesi/ babası. Karşınızdaki kişiye çocuğunuzun bakış açısıyla bakmaya çalışın.

Çocuk asla anne –babası arasında kalmamalı, taraf tutması istenmemelidir. Diğer ebeveyn çocuğa kötülenmemeli, küçük düşürülmemelidir. Çocuğunuza karşı anne ya da babasını kötülemeniz en çok size kaybettirir. Unutmayın çocuğun anne ya da babasına olan sevgi,saygı ve güvenini kaybetmesi boşandığınız eşinize değil çocuğunuza zarar verir.

Her çocuğun anne ve babası ile pozitif(olumlu) ilişki kurma hakkı vardır. Çocuğun gelecekte ailesine güven duyması ve sağlıklı bir aile kurabilmesi için ayrı yaşadığı ebeveyni ile ilişki kurma arzusunun desteklenmesi çok önemlidir.